Recent

Archieven

Onderwerpen


« | Main | »

Een weekje Gent

By Poll | June 17, 2012

Het moet gezegd, de Schelde is een mooie rivier. Varend van Oudenaarde naar Gent kronkelen we langzaam door een fris groen landschap. Aan de waterkant staat riet en struiken, daarachter bomen, populieren, die vijftien meter de lucht in rijzen, alles in een net iets andere tint groen. Hier en daar steekt een kerktoren zijn spits er bovenuit, en als de bomen wijken kijken we uit over glooiende weilanden en akkers. De sluizen zijn groot genoeg voor flinke vrachtschepen, maar daar komen we er -vanwege diezelfde sluizen- telkens maar een tegelijk van tegen. Bij Gent steken we de Ringvaart over, door een smalle keersluis en dan varen we door de stad. Na wat bochten en een afslag komen we aan bij de Brusselsepoortsluis, waar de sluiswachter na een telefoontje van ons al klaar staat. Hij vraagt hoe hoog we zijn en deelt ons dan mee, dat hij de brug verderop voor ons open gaat maken. “Brug openmaken?” vragen we ons af, op de kaart staan na de sluis nog twee bruggen, en die zouden hoog genoeg moeten zijn. Niet dus, er ligt nog een hefbrug tussen, die in open toestand wel hoog genoeg is, maar in gelsoten stand maar 3.10 meter hoog is. Gelukkig, dat de sluiswachter zo attent is. Hij rijdt met ons mee en draait de brug omhoog, en na nog een brug zijn we bij de passsantenhaven Portus Ganda. De havenmeester Carlos wijst ons een mooi plekje, helemaal aan de kopzijde van de laatste steiger. De eerste steiger moet vrij blijven voor een bijeenkomst van klassieke jachten. Klassiek betekent volgens de havenmeester ouder dan 25 jaar, maar ondanks dat wij 40 jaar oud zijn mogen we niet meedoen. Gelukkig maar, want die zogenaamde klassieke jachten blijken vooral van die vierkante schommelbakken te zijn, niet erg mooie knikspanten uit de jaren tachtig. Wij zouden met voorsprong de mooiste boot geweest zijn.

Gent, zichzelf adverterend als de onontdekte parel van Vlaanderen, blijkt anders dan de andere Vlaamse steden, die we tot nu toe hebben aangedaan. Hier geen Grote Markt met daaromheen het Grote Niets, Drie grote torens -de Sint Baafskathedraal, de Beltoren en de Sint Niklaaskerk vormen een soort lint door de stad, waarbij je van plein naar plein loopt, tot je de Leie oversteekt, waar de stompe toren van de Sint Michielskerk je opwacht. Verderop staat de Gravensteen, een kasteel, zoals kinderen een kasteel tekenen, met kantelen, torens en schietgaten achter hoge muren. Er is nog een wat kleiner kasteel, de Duivelsteen, maar de Gravensteen is toch indrukwekkender. Overal in het hele centrum zie je oude gevels, de mooiste langs de Grasleie, waar ook de rondvaartbootjes vertrekken. Velen daarvan zijn herbouwd, want Gent heeft ook te lijden gehad van twee wereldoorlogen. Ze hebben het heel knap gedaan. Een huisje komt zelfs twee keer voor. Nadat ze er een herbouwd hadden kwam het origineel bij een andere verbouwing achter een latere gevel vandaan. Gent is de tweede stad van Vlaanderen, er is dan ook genoeg te doen. Er zijn een stuk of zes jachthavens, hoewel je je bij jachthaven niet de massale Nederlandse jachthavens moet voorstellen. Een jachthaven is hier een lange steiger aan een kant van het water. Gent heeft daarom wel een watersportwinkel, een kleintje weliswaar, maar toch. De eerste, die we tegenkomen. We kopen er de kaarten voor Frankrijk en wat kleine spullen. Verderop is nog een Gamma, en ook die brengen we een bezoekje.

Dat Gent nog niet ontdekt zou zijn lijkt vooral een toeristenlokkertje. Overal lopen grote groepen toeristen door de stad, met busladingen tegelijk gaan ze de rondvaartboten in en alle terrasjes zitten er mee vol. Niks recessie hier. De meeste toeristen lijken overigens uit Europa te komen, we zien opvallend weinig Japanners. Die zijn allemaal naar Brugge, Gents grote concurrent als het op mooie binnensteden aankomt. Gent heeft ook zijn eigen lekkernij, de Gentse neuzen. Het is een klein kegeltje, waarschijnlijk geheel uit suiker bestaand, en kennelijk ontzettend kostbaar. Een klein zakje kost 5 euro, en dat lijkt ons aardig duur voor lollies zonder stokje.

Dwalend door Gent ontdekken we een leuk stoffenwinkeltje. We verlaten het winkeltje met een stapel stofjes, genoeg om een stuk of wat bloesjes te maken. Verderop is er een vlooienmarkt, waar ze knopen in een bijpassende kleur hebben. Het weer, wisselvallig als het is, werkt ook een beetje mee. Omdat we vlak bij de stad liggen kunnen we bij iedere opklaring even de stad in. We vermaken ons zo goed, dat we een hele week in Gent blijven.

Topics: België, Onderweg | Comments Off on Een weekje Gent

Comments are closed.